vrijdag 27 september 2013

Hoogbegaafde pubers

onderweg naar hun toekomst

Een sterk rechtvaardigheidsgevoel, hoge eisen stellen aan jezelf, niet weten hoe je moet studeren, twijfelen over een vervolgstudie, je anders voelen dan anderen ...

In dit boek komen hoogbegaafde jongeren aan het woord. Ze vertellen over hun leven thuis en op school, hun ervaringen met of juist zonder vrienden, hun idealen en dromen. In elf hoofdstukken willen de auteurs hoogbegaafde jongeren (in de tienerleeftijd) en hun ouders bereiken met ervaringen en informatie. Deze verhalen kunnen daarnaast ook voor leraren, psychologen en artsen van grote waarde zijn, waardoor zij in hun werk deze jongeren (eerder) herkennen en beter met hen kunnen omgaan.

De auteurs, Janneke Breedijk, leerkracht en Specialist in Gifted Education, en Noks Nauta, bedrijfsarts, psycholoog en deskundig op het gebied van hoogbegaafde volwassenen, verzamelden gegevens op basis van interviews en vulden de verkregen informatie aan met professionele en persoonlijke ervaringen. Ze hopen dat jongeren door het lezen over de verschillende personages meer inzicht in zichzelf zullen krijgen en op basis daarvan de weg vinden naar een succesvol en gelukkig leven als hoogbegaafde volwassene.

Hoogbegaafde pubers, onderweg naar hun toekomst is een wegwijzer op het pad dat iedere jongere zelf moet vinden.



woensdag 25 september 2013

Hoogbegaafde kinderen opvoeden

praktische gids voor de sociaal-emotionele begeleiding van hoogbegaafde kinderen en jongeren

Veel hoogbegaafde kinderen voelen zich vanaf de vroege kleuterjaren niet in hun sas. Het sterke contrast tussen hun heel snelle cognitieve ontwikkeling en de andere ontwikkelingsaspecten, is vaak een bron van irritatie en onzekerheid. Op zulke momenten hebben deze kinderen iemand nodig die hen begrijpt en vooral iemand die om hen geeft. Het spreekt voor zich dat ouders, maar ook leerkrachten, in deze jaren een cruciale rol spelen. Het is precies in deze vroege jaren dat bepaalde gedragspatronen zich inslijpen tot blijvende gewoontes. Daarom is het zo belangrijk dat volwassenen vroeg starten met een specifieke begeleiding voor deze kinderen en dit het liefst vòòr de leeftijd van 4 à 5 jaar.

Dit boek wil de lezer wegwijs maken in deze bijzondere behoeften aan begeleiding. Het bevat honderden tips over wat best wel te doen en wat liever niet te doen bij het begeleiden van hoogbegaafde kinderen en jongeren.

Begrip en steun van volwassenen geeft niet enkel richting aan de ontwikkeling van het kind, maar reikt vooral modellen van sterkte aan, waarop het kind nadien kan terugvallen.

Over de auteur(s):

Carl D'hondt, orthopedagoog, is voorzitter van BEKINA (Begaafde Kinderen en Adolescenten).

Hilde Van Rossen, psychologe, is coördinator van de opleiding Bachelor in de Toegepaste Psychologie aan de Katholieke Hogeschool Zuid- West- Vlaanderen.



maandag 23 september 2013

Hoogbegaafde Ian (16) is de jongste Vlaamse student

Vandaag begint voor veel studenten het nieuwe academiejaar. Voor Ian Van der Wild een extra speciale dag, want hij mag zich met 16 jaar de jongste student van Vlaanderen noemen, schrijft Het Belang van Limburg. Ian schreef zich in voor de bachelor Informatica aan de Universiteit van Antwerpen.

Ook Jessica Rosenblum trekt op 16-jarige leeftijd naar de Universiteit van Antwerpen, maar Ian is nog 106 dagen jonger en krijgt daarom de titel van jongste student. Jessica begint na het geslaagde ingangsexamen aan de opleiding geneeskunde.

Zowel Ian als Jessica kregen al op vroege leeftijd te horen dat ze hoogbegaafd waren. "Bij mij hebben ze als kleuter een intelligentietest gedaan, vertelt Ian. "Daaruit bleek dat ik eigenlijk meteen naar het derde leerjaar mocht overstappen, maar dat vonden mijn ouders toch geen goed idee. Daarom ben ik naar de derde kleuterklas gegaan waar ik heb leren lezen en schrijven. Daarna heb ik wel het eerste en tweede leerjaar overgeslagen."

De Universiteit van Antwerpen mag vandaag dus meteen twee hoogbegaafde studenten verwelkomen.

demorgen.be





zaterdag 21 september 2013

Is het voor een cijfer?

motivatie in het onderwijs van containerbegrip naar hanteerbaar concept

Is het voor een cijfer? geeft het antwoord op de vraag die alle onderwijskundigen tot nu toe niet konden beantwoorden: wat motiveert een kind op school? Aan de hand van de laatste wetenschappelijke inzichten op het gebied van geluk, motivatie en presteren wordt in een prettig leesbare tekst met praktische voorbeelden gedemonstreerd hoe kinderen op school weer gemotiveerd kunnen raken en het beste uit zichzelf kunnen halen. Het einde van de zesjescultuur is in zicht!

Als bijna-dropout op school vond Tijl Koenderink (*1981) toch het juiste spoor om zowel zijn gymnasiumdiploma te halen als met extra buitenschoolse activiteiten bezig te zijn. Als trainer heeft hij honderden scholen bezocht om leerkrachten te trainen en best practices te verzamelen van de beste leraren van Nederland. Dit boek bevat de vruchten van al deze inspanningen.

Roland Louwerse (1970) is classicus en schrijver, en sinds 1995 als docent klassieke talen werkzaam in Den Haag en Rijswijk. Sinds 2011 is hij als trainer en senior adviseur VO verbonden aan Novilo. Met Tijl Koenderink schreef hij eerder het handboek De 7 uitdagingen in het onderwijs aan hoogbegaafde kinderen.



De 7 uitdagingen / deel Een praktisch handboek voor leerkrachten in het bo en vo

de 7 uitdagingen in het onderwijs aan hoogbegaafde kinderen

Tijl Koenderink (*1981) heeft als 'ervaringsdeskundige' 3 middelbare scholen versleten voordat hij na 8 jaar ploeteren zijn gymnasiumdiploma haalde met een 2,7 voor wiskunde.

Een hoog IQ, maar toch constant vastlopend met de vraag 'Hoe moet je nu leren?' Na een reis door honderden boeken en na talloze gesprekken met leerkrachten, leerlingen, goeroes en coaches verspreid over drie continenten, kwam hij tot de conclusie: Er is een antwoord op die vraag!

Wat dit antwoord is, kunt u nu lezen in dit vlotgeschreven en overzichtelijke handboek. Een absolute aanrader voor iedereen die werkt met getalenteerde kinderen.



Eerste Onderwijsconferentie voor docenten en hoogbegaafde leerlingen

Leiden - Bureau Talent bestaat 5 jaar en dat wordt gevierd met een Lustrumconferentie op 29 oktober in Het Leidse Volkshuis in Leiden. Een bijzondere conferentie want deze is mét de leerlingen. Daarnaast komt Mariska Poelman van het (ook jarige) CBO (Centrum voor Begaafdheidsonderzoek aan de Universiteit Nijmegen) in haar keynote voor vertellen over de uitkomsten van het onderzoek naar Hoogbegaafdheid bij allochtone en autochtone leerlingen.

Na de keynote volgt een gevarieerd workshop-programma dat samen of apart door docenten en leerlingen gevolgd kan worden: van perfectionisme, autisme en faalangst in combinatie met hoogbegaafdheid tot de publieke dimensie van wetenschap en zwarte gaten! De dag wordt afgesloten met een leerlingen- en docentenforum over de ideale school. Ellen Sinot, mede-auteur van IQ te koop!, zal hierbij aanwezig zijn als ervaringsdeskundige hoogbegaafde leerling/student.

De dag duurt van 13.30 tot 18.00 uur. 
Locatie: Het Leidse Volkshuis, Apothekersdijk 33a, in Leiden.
Kosten: € 135 per docent; € 67,50 per leerling
Aanmelden: tot uiterlijk 26 september 2013

Voor meer informatie en het aanmeldingsformulier zie: 





Column: Waarom ik niet naar school ga

Spitsnieuws 4 sept. 2013

Beste Sander Dekker,

Hulde voor de brief die u als Staatssecretaris van Onderwijs maandag in De Volkskrant plaatste. U schrijft te zijn geschrokken van het gebrek aan adequate scholing voor getalenteerde leerlingen en dat we af moeten van het middelmatige onderwijs. Fijn dat u inziet dat het Nederlandse onderwijssysteem best wel kut (Kwalitatief Uitermate Teleurstellend) is. Maar met een beetje extra investeren in scholing van die verveelde docenten die tegen een zenuwinzinking aanhangen - zoals u voorstelt gooi je niet een ziek systeem om. Omdat u ons oproept mee te denken en ik tot de groep zogenaamde talenten behoor die u beschrijft,voel ik me geroepen met u te delen waarom ik als gefrustreerde leerling denk dat het probleem dieper ligt dan u denkt.

Toen ik aan mijn middelbare schoolcarrière begon met de ’perfecte’Citoscore van 550 en een IQ van 153 (na een paar jaar verveeld blowen op het schoolplein zal dat nu wel iets zijn geslonken;voel u namens het kabinet vooral verantwoordelijk) pakte ik enthousiast elke uitdaging aan die ik tegenkwam. Tweetalig VWO, voorzitter worden van de leerlingenraad en extra evenementen organiseren: zolang ik ergens voor kon rennen, was ik erbij.

Daar was ook ruimte voor, totdat de toen zogeheten ’Tweede Fase’ inging.Opeens moest er fabrieksmatig geleerd worden en zolang er competenties aangekruist werden, interesseerde het niemand wat je in al die vrije computer-uurtjes deed. De verveling sloeg toe en motivatie kon ik nauwelijks meer opbrengen. Maar wat mij - en vele anderen, want cijfers wijzen erop dat wel 80% van de hoogbegaafde jongeren láger dan met een VWO-diploma eindigt - uiteindelijk nekte, was de systeemmatige verplichting in denkwijze: niet alleen wát we moesten leren,maar vooral hóe werd van bovenaf opgelegd. Elke ongebruikte website en onbenullige denkstap moest - desnoods achteraf voor de vorm - worden vastgelegd, wat natuurlijk niet werkt omdat slimme mensen niet simpelweg sneller nadenken dan de gemiddelden, maar vooral ánders.

Daarbij worden onze ambities in het huidige systeem niet alleen niet uitgedaagd, maar zelfs tegengewerkt. Twee keer heeft een schoolleider me voor de keuze gesteld: VWO óf schrijven voor NRC Handelsblad, HBO Mediamanagement òf een interne opleiding bij BNN. Beide keren heb ik gekozen voor schorsing. Gelukkig, want daardoor heb ik nu de vrijheid mijn talenten betaald te ontwikkelen en benutten zonder tegengewerkt te worden door kapotgedicteerde schoolsystemen. En daar zit het echte probleem: Nederland is een cultuur van koppen afhakken die boven het maaiveld uitsteken. Een cultuur waarin meer sympathie is voor de sukkels dan voor de strebers.

Zolang we Barbie lof toedichten maar Ivo Niehe kapotmaken en criminelen meer nazorg geven dan slachtoffers, zie ik in het onderwijs al helemaal niks veranderen. Maar dat is slechts mijn ongeschoolde mening. Als je nog vragen hebt, kom vooral een keertje langs. Ik ga toch niet naar school.

Liefs, Een schooluitvaller