Spitsnieuws 4 sept. 2013
Beste Sander Dekker,
Hulde voor de brief die u als Staatssecretaris van Onderwijs maandag in De Volkskrant plaatste. U schrijft te zijn geschrokken van het gebrek aan adequate scholing voor getalenteerde leerlingen en dat we af moeten van het middelmatige onderwijs. Fijn dat u inziet dat het Nederlandse onderwijssysteem best wel kut (Kwalitatief Uitermate Teleurstellend) is. Maar met een beetje extra investeren in scholing van die verveelde docenten die tegen een zenuwinzinking aanhangen - zoals u voorstelt gooi je niet een ziek systeem om. Omdat u ons oproept mee te denken en ik tot de groep zogenaamde talenten behoor die u beschrijft,voel ik me geroepen met u te delen waarom ik als gefrustreerde leerling denk dat het probleem dieper ligt dan u denkt.
Toen ik aan mijn middelbare schoolcarrière begon met de ’perfecte’Citoscore van 550 en een IQ van 153 (na een paar jaar verveeld blowen op het schoolplein zal dat nu wel iets zijn geslonken;voel u namens het kabinet vooral verantwoordelijk) pakte ik enthousiast elke uitdaging aan die ik tegenkwam. Tweetalig VWO, voorzitter worden van de leerlingenraad en extra evenementen organiseren: zolang ik ergens voor kon rennen, was ik erbij.
Daar was ook ruimte voor, totdat de toen zogeheten ’Tweede Fase’ inging.Opeens moest er fabrieksmatig geleerd worden en zolang er competenties aangekruist werden, interesseerde het niemand wat je in al die vrije computer-uurtjes deed. De verveling sloeg toe en motivatie kon ik nauwelijks meer opbrengen. Maar wat mij - en vele anderen, want cijfers wijzen erop dat wel 80% van de hoogbegaafde jongeren láger dan met een VWO-diploma eindigt - uiteindelijk nekte, was de systeemmatige verplichting in denkwijze: niet alleen wát we moesten leren,maar vooral hóe werd van bovenaf opgelegd. Elke ongebruikte website en onbenullige denkstap moest - desnoods achteraf voor de vorm - worden vastgelegd, wat natuurlijk niet werkt omdat slimme mensen niet simpelweg sneller nadenken dan de gemiddelden, maar vooral ánders.
Daarbij worden onze ambities in het huidige systeem niet alleen niet uitgedaagd, maar zelfs tegengewerkt. Twee keer heeft een schoolleider me voor de keuze gesteld: VWO óf schrijven voor NRC Handelsblad, HBO Mediamanagement òf een interne opleiding bij BNN. Beide keren heb ik gekozen voor schorsing. Gelukkig, want daardoor heb ik nu de vrijheid mijn talenten betaald te ontwikkelen en benutten zonder tegengewerkt te worden door kapotgedicteerde schoolsystemen. En daar zit het echte probleem: Nederland is een cultuur van koppen afhakken die boven het maaiveld uitsteken. Een cultuur waarin meer sympathie is voor de sukkels dan voor de strebers.
Zolang we Barbie lof toedichten maar Ivo Niehe kapotmaken en criminelen meer nazorg geven dan slachtoffers, zie ik in het onderwijs al helemaal niks veranderen. Maar dat is slechts mijn ongeschoolde mening. Als je nog vragen hebt, kom vooral een keertje langs. Ik ga toch niet naar school.
Liefs, Een schooluitvaller
Geen opmerkingen:
Een reactie posten